Właściwości utwardzonej powłoki proszkowej, część 2 

Właściwości utwardzonej powłoki proszkowej, część 2

Problemy, przyczyny i rozwiązania

W pierwszej części artykułu dostępnego TU pisaliśmy o takich właściwościach mechanicznych, jak: odporność na uderzenia i elastyczność oraz przyczepność.

Odporność na korozję

Badanie odporności na korozję jest kluczowe dla oceny trwałości materiałów i produktów. Jednak raczej nie wykonasz go samodzielnie. Specjalne normy określają procedury przeprowadzania testów korozyjnych w komorach solnych, dlatego warto je zlecić renomowanemu laboratorium.

Co powoduje ten problem? Przede wszystkim niepoprawnie przeprowadzone czyszczenie detali i słaba obróbka wstępna. Ta kwestia jest szczególnie ważna, jeśli powłoka ma być narażona na działanie czynników atmosferycznych, a jeśli podłoże nie jest odpowiednio przygotowane, utwardzone lub pokryte wystarczająco grubą warstwą, pojawią się problemy z korozją.

Rozwiązanie: różne podłoża wymagają różnych systemów obróbki wstępnej. Na przykład stal zachowuje się inaczej niż aluminium i wymaga innych formuł. Zastosowanie obróbki strumieniowo-ściernej może być właściwym rozwiązaniem dla jednego materiału, ale może nieodwracalnie uszkodzić inny i być niewystarczające na podatność na korozję.

Ważne jest ustalenie z klientem, czego oczekuje w zakresie odporności na korozję i do tych wymogów trzeba dobrać odpowiedni system przygotowania powierzchni.

Odporność na ścieranie i/lub twardość

Metodą badania twardości powłok jest po test ołówkiem umieszczonym w odpowiednim wózku o znormalizowanej wadze, który jest przesuwany po pomalowanej powłoce. Ołówki mają oznaczone twardości, np. 3H, 4H. Jeżeli przy danej twardości ołówka pojawia się wyczuwalna rysa, taką twardość ołówka przyjmuje się jako wynik.
Natomiast test pocierania rozpuszczalnikiem służy do pomiaru stopnia utwardzenia powłoki i odporności na ścieranie.

Jeśli powłoka jest niecałkowicie utwardzona, nie będzie spełniać wymogów, których się od niej oczekuje. W większości przypadków niedostateczna polimeryzacja jest spowodowana niewłaściwym czasem przebywania i nieodpowiednią temperaturą pieca.

Rozwiązanie: sprawdź rejestratorem temperatury, czy piec działa poprawnie − na przykład osiąga właściwą temperaturę w określonym czasie. Jeśli wszystko jest w porządku z piecem, być może należy ponownie przyjrzeć się wymaganej temperaturze i czasowi polimeryzacji powłoki.

Ogólnie rzecz biorąc, zwiększenie temperatury i czasu przebywania w piecu poprawi tę kwestię, ale łatwo jest przejść od niedostatecznego do nadmiernego utwardzenia – jeżeli wypalisz farbę zbyt mocno, stanie się krucha.

Połysk

Połysk jest określany jako odbity promień świetlny, którego intensywność jest zależna od kąta padania promieni ze źródła światła oraz od właściwości fizycznych badanych powierzchni. Na stopień połysku może mieć wpływ zwłaszcza niewystarczające lub nadmierne utwardzenie powłoki.

Parametr ten dość łatwo jest ocenić wizualnie, ale gdy potrzebujesz dokładniejszego pomiaru, należy zaopatrzyć się w miernik badania połysku, czyli połyskomierz, który umożliwia cyfrową identyfikację i porównanie kolorów, zgodną z międzynarodowymi normami i pozwala na ich jednoznaczne rozróżnienie. Otrzymywanie kolejnych powtarzalnych wyników zapewnia ich stałość w przeciwieństwie do oceny wizualnej, mogącej ulegać zniekształceniom w zależności od zmieniających się warunków obserwacji.

Rozwiązanie: rozwiązanie tego problemu zależy nieco od rodzaju pieca używanego w lakierni. Posiadasz tradycyjny piec konwekcyjny czy piec na podczerwień? W szczególności poziomy połysku mogą być nieco trudniejsze do ustawienia w przypadku pieców na podczerwień. Ponieważ w przeciwieństwie do innych źródeł energii, nie ogrzewają one bezpośrednio powietrza, a emitują energią falową, która po zetknięciu z powierzchnią zamieniana jest w ciepło, detal może wyjść z pieca z wysokim połyskiem w niektórych obszarach i niskim połyskiem w innych. Sposobem na obejście problemów w przypadku pieców na podczerwień jest ustawnie parametrów zgodnych z wytycznymi producenta, aby uniknąć pułapek związanych z podczerwienią.

Na szczęście, jeśli to czas przebywania i/lub temperatura mają wpływ na połysk, wystarczy dostosować te parametry.

Podsumowanie

Tak wiele z opisanych powyżej problemów wynika ze złego przygotowania powierzchni, samego procesu malowania lub utwardzania. Na szczęście są to rzeczy, które można dość łatwo kontrolować i istnieją dość proste rozwiązania. Warunkiem uzyskania odpowiedniej jakości powłoki jest przestrzeganie reżimu technologicznego, tzn. czasu i temperatury wygrzewania farby na detalu. Należy pamiętać o tym, że te parametry dotyczą zawsze, jeżeli chodzi o piece konwekcyjne (stosowane w większości malarni), temperatury detalu. Kolejnym czynnikiem wpływającym na właściwości powłoki jest przygotowanie powierzchni. Najprostszym sposobem na to jest jej odtłuszczenie. Jego brak spowoduje osłabienie właściwości mechanicznych.