Przygotowanie powierzchni do malowania proszkowego

Obróbka mechaniczna

Czyszczenie mechaniczne jest procesem stosowanym w obróbce wstępnej m.in. do malowania proszkowego, aby usunąć rdzę, zgorzelinę i inne niedoskonałości powierzchni. Zapewnia dobre przygotowanie powierzchni do trwałego i wysokiej jakości wykończenia powłokami lakierniczymi.

Najpopularniejsze techniki obróbki mechanicznej

  • Czyszczenie strumieniowo-ścierne

Jedną z najbardziej niezawodnych metod czyszczenia mechanicznego jest obróbka strumieniowo-ścierna, która obejmuje śrutowanie. Proces ten znany jest również jako piaskowanie. Śrutowanie wykorzystuje cząstki ścierne napędzane z dużą prędkością do czyszczenia i profilowania powierzchni. Śrut jest wbijany za pomocą sprężonego powietrza w metalową powierzchnię przy pomocy specjalistycznego sprzętu. Metoda ta skutecznie usuwa rdzę, zendrę, stare powłoki i inne zanieczyszczenia. Śrutowanie wykorzystuje zazwyczaj małe stalowe lub żeliwne kulki do uzyskania jednolitego profilu powierzchni. Jest idealne do zastosowań na dużą skalę lub intensywnego czyszczenia, zapewniając czystą, teksturowaną powierzchnię, która zwiększa przyczepność powłoki proszkowej (jednak należy pamiętać, że nie zapewnia ochrony antykorozyjnej). Rodzaj używanego śrutu zależy od przygotowywanego podłoża. Na przykład cięższe, agresywne śrutowanie może uszkodzić aluminium. Z kolei drobniejszy, łagodny śrut do stali walcowanej na zimno znacznie wydłuży pracę. Dostawca śrutu będzie w stanie doradzić najlepszy rodzaj produktu dla danych potrzeb.

Profil powierzchni utworzony przez obróbkę strumieniowo-ścierną mierzy się pod względem jej chropowatości lub wysokości szczytów i głębokości dolin na powierzchni. Idealny profil powierzchni do malowania proszkowego zależy od wielu czynników, w tym rodzaju powlekanego metalu, stosowanej farby proszkowej i pożądanego poziomu przyczepności. Na efekt oczyszczania strumieniowo-ściernego wpływa wiele czynników, z których najważniejsze to: ciśnienie sprężonego powietrza, kąt nachylenia strumienia ścierniwa, odległość dyszy od powierzchni, rodzaj i kształt dyszy, rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa.

  • Szlifowanie

W celu bardziej agresywnego przygotowania powierzchni można zastosować szlifowanie materiałami gruboziarnistymi. Technika ta wykorzystuje ściernice lub tarcze ścierne do usuwania znacznych ilości materiału, dzięki czemu idealnie nadaje się do powierzchni z silną rdzą lub znacznymi niedoskonałościami. Szlifowanie jest skuteczne w wygładzaniu szorstkich miejsc i przygotowywaniu powierzchni, które wymagają intensywnego czyszczenia lub modyfikacji profilu. Zapewnia solidną podstawę do malowania proszkowego, usuwając głębokie zanieczyszczenia i nierówności powierzchni.

Natomiast szlifowanie drobnoziarnistymi materiałami ściernymi zapewnia dokładniejszy efekt i mniej agresywną ingerencję w obrabiany materiał. Za pomocą papieru ściernego, tarcz szlifierskich lub szczotek ściernych z materiałem o odpowiedniej granulacji można użyć tej metody do wygładzenia wszelkich niedoskonałości pozostałych po wstępnym czyszczeniu. Delikatne szlifowanie skutkuje jednolitą, gładką powierzchnią, gwarantując dobre przyleganie powłoki proszkowej i estetyczne wykończenie końcowe. Nadaje się szczególnie do cienkich lub aluminiowych części, jako że obróbka strumieniowo-ścierna śrutami wytwarza dużo ciepła, co może wypaczyć delikatne detale.

Dodatkowe informacje

Obróbka powierzchni metodami mechanicznymi jest bardzo dobrym wstępem do przygotowania powierzchni pod malowanie proszkowe, jednak w zależności od elementu metalowego, nakładanej powłoki, czy przeznaczenia należy zastosować również chemiczną obróbkę powierzchni, której głównym zadaniem jest nadanie detalowi właściwości antykorozyjnych. Mimo to w niektórych przypadkach czyszczenie mechaniczne może być stosowane samodzielnie. Poprawia ono przyczepność farby, ale pamiętajmy, że nie zapewnia dodatkowej ochrony przed korozją. Ponadto nie wolno zapomnieć, że po usunięciu zanieczyszczeń powierzchnię metalową należy dokładnie oczyścić i odtłuścić, aby nie pozostały na niej zanieczyszczenia, które mogłyby obniżyć adhezję powłoki proszkowej.